Zakażenie drożdżakami, popularnie zwane grzybicą, dotyczy tych miejsc skóry, które są zawsze wilgotne, grzyby bowiem wymagają wilgoci do wzrostu. Zakażeniu ulegają najczęściej miejsca między palcami dłoni i stóp, wały paznokciowe, okolice genitaliów oraz fałdy skórne. Pleśniawki występujące wyłącznie na śluzówkach jamy ustnej są najczęściej bezbolesne i łatwo się ścierają, jednak mają tendencję do nawracania. Kandydiaza pochwy jest jednym z częstszych zakażeń występujących w obrębie narządu rodnego kobiet, szczególnie w czasie ciąży oraz po długotrwałej antybiotykoterapii. Drożdżyca pochwy sprawia najczęściej dolegliwości bólowe, zwłaszcza w czasie stosunku. Objawowa drożdżyca żołędzi występuje znacznie rzadziej, jednak jest powodem nie mniejszych dolegliwości niż zakażenie pochwy. Zakażenia ogólnoustrojowe, tzw. fungemia lub uogólniona kandydiaza, mogą powstawać jako powikłanie poważnych zaburzeń odporności towarzyszących cukrzycy, AIDS oraz innym chorobom lub terapii lekami o działaniu immunosupresyjnym.
Objawy drożdżycy wywołuje specyficzny gatunek grzybów drożdżakowatych, Candida albicans, powszechnie zasiedlający śluzówki jamy ustnej, przewodu pokarmowego, sromu oraz skórę. Organizm człowieka chroni się przed zakażeniem, wspomagając wzrost specjalnych gatunków bakterii, nie-pozwalających na nadmierny rozwój Candida. Dlatego kandydiaza pojawia się jedynie w przypadku, kiedy dochodzi do zaburzenia mechanizmów kontrolnych. Stać się tak może wskutek długotrwałego działania stresu lub w czasie przewlekłych, wyniszczających chorób. Rozwój zakażenia ułatwiają także antybiotyki, które niszczą bakterie ograniczające wzrost grzyba lub w inny sposób zaburzają odporność.
Kandydiaza jest powszechnym zakażeniem osób zmywających zawodowo naczynia lub pracowników fizycznych mających stale do czynienia z wodą. Drożdżyca często występuje też u dzieci ssących palce oraz u obficie pocących się osób. Rumień pieluszkowy, stanowiący specyficzną formę kandydiazy skórnej, powstaje w fałdach skóry niemowlęcia. Wilgoć i opary moczu, rozpulchniające skórę pod pieluchą, stwarzają korzystne dla grzyba warunku rozwoju. Szczególnie narażeni na zakażenie Candida są diabetycy, u których zaburzenia utylizacji glukozy wiążą się z zaburzeniami odporności ułatwia to wzrost grzyba. W rzadkich przypadkach drożdże mogą wtargnąć do krwiobiegu i tą drogą rozsiać się po całym organizmie. Dzieje się tak najczęściej wskutek zakażenia cewników. Wędrując z krwią, drożdżaki umiejscawiają się w różnych narządach – najczęściej w nerkach, płucach lub mózgu. Tworzą w nich guzy zapalne albo masywne nacieki zapalne.